گرافیت کم سولفور؛ از محبوب‌ترین‌های صنعت تولید آلیاژ

فهرستـــ مطالبـــ

آخرین اخبار

گرافیت کم سولفور

چرا گرافیت کم سولفور جزو محبوب‌ترین محصولات در تولید آلیاژ، فولادسازی، ریخته‌گری و سایر صنایع مشابه است؟ ماده‌ای که محبوبیت زیادی بین تولید کنندگان دارد و حتی مصرف کنندگان نیز به طور خاص در جستجوی محصولاتی هستند که از این ماده به عنوان پایه برای تولید آلیاژهایشان استفاده شده است. اگر به کسب اطلاعات در مورد گرافیت گرانول GPC، مزایا، کاربردها، انواع مختلف این محصول و راهنمایی‌های خرید گرافیت گرانول کم سولفور علاقمند هستید، با ما در این مقاله همراه باشید.

گرافیت کم سولفور چیست؟

کک نفتی گرافیتی یا(Graphite Petroleum Coke) یک محصول به شدت مهم در صنعت فولادسازی است که از کک نفتی تهیه می‌شود. در دمای ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ درجهٔ سانتی‌گراد، واکنش‌های پترولیوم کک نفتی باعث فرآوری کک نفتی گرافیتی یا GPC می‌شود. این محصول به عنوان یکی از محبوب‌ ترین مواد کربن‌ده در صنعت ریخته‌گری شناخته می‌شود؛ به طوری که با اضافه کردن به ساختار چدن، فولاد و… محصولی با کیفیت و با کربن بسیار بیشتری خواهیم داشت.

گرافیت کم سولفور

گرافیت گرانول کم سولفور، گوگرد بسیار کمی دارد؛ به طوری که از 0.05 درصد نیز کمتر است. در مقابل، خلوص کربن بسیار زیاد و نیتروژن پایینی دارد. از مهمترین استفاده‌های این محصول می‌توان به تولید آلیاژهای چدن نشکن، سوپر آلیاژهای پایه آهن و فولادسازی اشاره کرد.


خرید گرافیت کم سولفور

انواع گرافیت کم سولفور

عمدتاً وجود تفاوت در روش‌های تخلیص، انواع مختلفی از این محصول را در بازار موجود کرده است. همچنین مواردی نظیر درصد سولفور موجود، ناخالصی گوگرد، میزان کربن، تنوع دانه‌بندی و… باعث تعدد دسته‌بندی این محصول در بازار شده است. چند مورد از آنها شامل موارد زیر هستند:

  • گرافیت GPC
  • کک گرافیتایز پترولیوم
  • پترولیوم کک گرافیتی
  • گرافیت کم سولفور

از ویژگی‌های ظاهری این محصول می‌توان به تخلخل زیاد به شکل اسفنج، سبک بودن و رنگ خاکستری تیره اشاره کرد. گرافیت کم سولفور معمولاً در بسته بندی کاغذ کرافت ۲۵ کیلویی قرار می‌گیرد؛ البته برای مصارف عمده، بسته بندی آن متفاوت خواهد بود.

کاربردهای گرافیت کم سولفور

این یک محصول بسیار پرطرفدار است؛ بنابراین کاربردهای زیادی دارد. در صنایع مختلف از GPC استفاده می‌کنند تا کیفیت و کارایی محصول را تا حد زیادی به شرایط مطلوب نزدیک کنند. در بخش قبل برخی از کاربردهای گرافیت با سولفور پایین را بررسی کردیم؛ اینجا موارد دیگری اضافه کرده‌ایم:

  • ذوب‌کاری: ریخته‌گری و ذوب‌کاری جزو پر تقاضا ترین صنایع برای گرافیت کم سولفور هستند.
  • استفاده به عنوان عامل احیا کننده صنایع شیمیایی
  • تولید مواد نسوز
  • افزایش درجه چدن خاکستری
  • تولید روانساز در صنعت مکانیک
  • ساخت الکترودهای با کیفیت

چرا میزان گوگرد در گرافیت مهم است؟

همانطور که گفته شد، میزان گوگرد پایین درکک نفتی گرافیتی (GPC)، آن را به یکی از محبوب‌ترین‌ها تبدیل کرده است؛ اما چرا؟ در پاسخ باید گفت که گوگرد به عنوان یک ناخالصی در گرافیت شناخته می‌شود. افزایش مقدار آن، باعث کاهش نقطه ذوب گرافیت شده و مقاومت آن در برابر حرارت را کم‌تر می‌کند. مقادیر زیاد گوگرد در گرافیت، مقاومت آن در برابر خوردگی و اکسیداسیون را نیز کاهش می‌دهد. از دیگر تأثیرهای ناخالصی گوگرد در گرافیت، می‌توان به کاهش خاصیت هدایت الکتریکی، کاهش استحکام و سختی اشاره کرد.

علت استفاده از کک نفتی گرافیتی (GPC) چیست؟

وقتی صحبت از «محبوب‌ترین کربن‌ده صنایع»‌ می‌شود، همیشه نام کک نفتی گرافیتی (GPC) در لیست منتخب وجود دارد. بخش بزرگی از این محبوبیت به دلیل خواص و ویژگی‌هایی است که دارد. استفاده از این محصول برای تولید کنندگان آلیاژ، ریخته‌گران و فعالان صنعت فولاد مزایای بسیاری دارد. برخی از مهمترین مزایای کک نفتی گرافیتی (GPC)عبارتند از:

  • وزن پایین: این یک فاکتور مهم برای تولید کنندگان انبوه است و می‌تواند بسیاری از هزینه‌های آنها را کاهش دهد.
  • استحکام بالا: ساختار اتمی این محصول به گونه‌ای است که استحکام بسیار بالایی ارائه می‌دهد و برای تولید آلیاژ‌های مستحکم و مکانیکی بسیار مناسب است.
  • مقاومت در برابر خوردگی: این ماده در برابر اکسیده شدن که یکی از معضلات اصلی محصولات پایه آهن محسوب می‌شود، بسیار مقاوم است.
  • مقاومت بالا در برابر سایش: گرافیت با گوگرد پایین ماده‌ای مورد علاقه در صنعت خودروسازی و معادن است؛ چرا که مقاومت بالایی در برابر سایش‌های متداول و متداوم از خود نشان می‌دهد.
  • توانایی حفظ ساختار در محیط‌های اسیدی و بازی.
  • خلوص مواد سازنده: میزان کربن موجود = 98.5 درصد ، دانه‌بندی = 1 الی 5 ، حداکثر میزان گوگرد = 0.05 درصد ، حداکثر خاکستر استفاده شده = 0.5 درصد و حداکثر مواد فرّار = 0.5 درصد.